ถึงเพื่อนๆ ห้อง9 รุ่น99 [ 999 ]

by somwang.2 Sun Jan 04, 2009 7:38 pm

วันก่อนได้ไปกินปีใหม่กับห้อง9 เจอเพื่อนๆหลายคนที่ไม่ได้เจอกันนาน ดีใจมากๆ
งานเลี้ยงรุ่นก็เหมือนกัน หลายคนไม่เจอกันตั้งแต่เรียนจบ แต่มีโอกาสได้คุยกันน้อย เพราะต้องคอยดูแลให้ความสะดวก
แต่วันที่2 ก็ไปกับห้อง9 นั่งกินเหล้าชิวๆ ฟังเพื่อนๆคุยกันก็สนุกแล้ว ตัวเองพูดน้อย เหนื่อยสะสมมาเลยไม่รู้จะคุยไร
อีกอย่างนึง กูเห็นว่า สุเมธกับอ้ม พูดแยะแล้ว ฮ่าๆ กูแย่งพูดไม่ทัน ฮา

ได้มาเจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน ที่ผ่านมาก็คิดถึง บางทีก็สงสัยว่า คนที่เราคิดถึง เค้าคิดถึงเราบ้างรึเปล่า
พอมาเจอกันก็ได้รู้ว่า เพื่อนก็คือเพื่อน ไม่เจอกันนานก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ต่อกันติดได้เหมือนเก่า

พอได้ไปคุยกัน ก็พอจะเข้าใจเลาๆกับเรื่องที่ไม่กินเส้นกันอยู่
กูก็ฟังจากทั้งสองด้าน สามด้าน กูก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง ให้ทั้งสองฝ่ายเข้าใจกัน
กูว่าเรื่องนี้ ถ้ามีโอกาสคุยกันตรงๆ จะดีที่สุด เพราะเวลาพวกมึงเจอกัน ก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ต่างฝ่ายต่างก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่ในใจก็คับอกคับใจ น้อยใจเพื่อนอีกฝ่าย

มันไม่มีอะไรอย่างที่พวกมึงว่าจริงๆนั่นแหละ ถ้าได้คุยกันซะมันก็จบ

แต่ใครจะเป็นยังไง ก็เพื่อนกูทั้งนั้น ถ้าพวกมึงนับว่ากูเป็นเพื่อนนะ
ตอนกินเหล้าพวกมึงถามกูว่า เรื่องที่พวกมึงคุย บรรยากาศห้องมึงเหมือนห้องอื่นๆไหม
ตอนนั้น กูก็ไม่รู้จะพูดไงเลยอ้ำอึ้งหน่อยๆ ตอนนี้กูตอบเลยว่า "ไม่เหมือน"
มันไม่มีห้องไหนเหมือนกันสักห้อง ห้องไหนก็มีเรื่องราวของตัวเอง มีกลุ่มเพื่อนๆต่างกันไป
เวลารวมคนจากหลายๆห้อง เรื่องที่คุย บรรยากาศก็อีกแบบต่างออกไป

ถึงกูจะบอกว่า เรื่องที่คุยไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่เหมือนกัน คืออะไรรู้ไหม มันคือความเป็น "เพื่อน"
ความเป็นเพื่อนเว้ย ที่กูรู้สึกว่า ห้องไหนๆ เวลาเพื่อนรวมกัน ก็จะเห็น "มิตรภาพ" ของความเป็นเพื่อน

เนื้อหาเรื่องที่พูดอาจจะต่างกัน แต่ส่วนใหญ่ก็จะคุยกันเรื่องเก่าๆ วีรกรรม
ตั้งแต่สมัยยังเรียนมัธยม เอามาเ่ล่า เอามาล้อไม่เลิก ทุกห้องเป็นเหมือนกันหมด

กูอาจจะพูดยาวๆ ดูซีเรียสแต่กูไม่เครียดเลยนะ
พูดตรงๆ กูก็ไม่รู้หรอกว่า มันจะมีอะไรดีขึ้นไหม ยังไงกูก็เป็นคนนอกห้อง
เรื่องของพวกมึงที่ก่อร่างสร้างเรื่องราวความเป็นเพื่อนกันมา เรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันทุกวันทุกชั่วโมง ตลอด3ปี 6ปี
หรือบางคนก็เป็นเพื่อนกันมานานเป็นสิบกว่าปี ยังไงก็คงเข้าใจกันได้มากกว่า

กูไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อแล้วหวะ กูรักเพื่อนเว้ย กูเห็นเพื่อนมีเรื่องไม่สบายใจกัน กูก็อยากให้เข้าใจกันสักที
แล้วก็เลิก ใช้คำพูดโต้ตอบกันที่ฟังแล้วมันทำร้ายกันผ่านทางเวบบอร์ดรุ่น มีไรก็คุยกันตรงๆ เคลียร์กันไปเลย
กูว่าเรื่องนี้ไม่มีใครผิด ไม่เป็นความผิดใครจริงๆ ทั้งเรื่องที่พวกมึงส่วนใหญ่ไม่ไปงานเลี้ยงรุ่น
หรือเรื่องที่ตัวแทนห้องมีปัญหา หรืออะไรก็แล้วแต่ กูไม่เคยคิดว่านี่คือความผิดอะไรเลย

มึงคิดดู ถ้ากูจัดงานเลี้ยงรุ่น แล้วมาทะเลาัะกัน กับเรื่องใครมาใครไม่มา ใครตามใครไม่ตาม
ถ้าจัดแล้วเพื่อนกินใจกัน มานั่งโกธรว่าเพื่อนทำไมไม่มา แล้วจะจัดรวมรุ่นทำซากอะไร
กูบอกเพื่อนทุกคน ใครสะดวกมาก็มา ใครไม่สะดวกไม่เป็นไร ก็แค่นั้น มาไม่มาก็รุ่น99 เหมือนกัน

กูว่าพวกมึงคงเบื่ออ่านกันแล้วหละ กูจบเลยแล้วกัน พวกมึงรักกันๆนะ คิดถึงความเป็นเพื่อนกันไว้